bái xuě gē sòng wǔ pàn guān guī jīng

běi fēng juǎn dì bái cǎo zhé, hú tiān bā yuè jí fēi xuě.

hū rú yī yè chūn fēng lái, qiān shù wàn shù lí huā kāi.

sǎn rù fú qín mǎn qí lù, fēng chuī liè qí xiàng hé pái.

zhōng jūn yè qǐ qīng qí lǐ, hú qí piāo xiāo guò yàn tái.

huá lóu yī qǔ mù jiā fēng, yù guǎn diāo gān bàn yè zhōng.

hàn hǎi lán gān qiān zhàng bīng, chóu yún cǎn dàn wàn lǐ níng.

zhōng jūn zhān pèi xīn yù suǒ, hú ér tiě mǎ yǐ qián háng.

shān chuān yáo luò wén tí niǎo, bié hèn zhōng lái bú zì shèng.

hú tiān hán jìn yàn jīn bēi, jiǔ lán gē wǔ zuì bù guī.

cāng shān jì lì hán lù zhòng, bái xuě fēi huā wǎn lái wēi.

wàng xiāng mò jiàn qín líng sè, guī sī liú lián qǐ bié lí.

gù rén hé chù shuō tóng xīn, wǔ pàn guān guī jīng lù mí.

这首诗是唐代著名诗人岑参创作的一首边塞诗，描绘了北方严寒地区的雪景以及送别友人的情景。诗中既有对自然景色的生动描写，也表达了诗人对友人的深厚情谊和离别的惆怅之情。通过拼音标注，可以帮助读者更好地理解和朗诵这首经典诗歌。